سوم شهريور ۱۳۴۵، در شهرستان هشترود چشم به جهان گشود. پدرش وجيه‌الله و مادرش شاه‌صنم (فوت۱۳۴۹) نام داشت. تا دوم ابتدايي درس خواند. كارگر بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و نهم تير ۱۳۶۳، در جاده آبادان ـ خرمشهر بر اثر اصابت تركش خمپاره به پهلو، شهيد شد. پيكر وي را در زادگاهش به خاك سپردند.
«شهید بهرام بایرامی» نامه ای در تاریخ یازدهم تیر 1363 نوشته است که در ادامه می خوانید؛
با سلام و درود بر امام خمینی و با درود بر رزمندگان اسلام و با سلام بر شهیدان گلگون کفن؛ نامه خود را آغاز کرده و امید پیروزی بر رزمندگان اسلام دارد.
پدر عزیزم سلام عرض می کنم و از خداوند متعال خواهان سلامتی شما هستم، اگر از احوالات اینجانب جویا باشید الحمدالله خوب است، نگرانی که است از جانب شما پدر عزیزم از طرف من به مادرم و دایی ام سلام گرم را برساند.
و بگوید که برایتان آرزوی پیروزی دارم و به خانواده و دایی هایم نیز سلام برسانید. پدر عزیزم سلام مرا برای همه دوستان و آشنایان برسانید.
پدر عزیزم ما در پادگان نزدیکی جزیره مجنون است هستم من در قسمت مهندسی رزمی هستم و راننده هستم. اینجا جای ما خیلی خوب است و هیچ گونه نگرانی نیست.
پدر عزیزم من آدرس خانه خودمان را در پرونده نوشتم و ادرس اقای قدرت را نوشتم و اگر خبری شد به آنجا اطلاع می دهم. پدر عزیزم دیگر عرضی ندارم و از شما خداحافظی می کنم.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام بر کفر بعثی و صدام خائن./ پاسدار وظیفه بهرام بایرامی/ یازدهم تیر63
یک پاسخ
دیدگاه به منظور دید گاه یا گاه به دید !!!
به نظر من شهدات سبقتی در رسیدن به بهشته مفرده ولی شهبد رنده شاید رسیدن به بهشت جامعه البته این لفظ میونه باقی مانده الفاظه یاحق صاحب الزمان شاید لقبشه