شهید یدالله محبی در سال 1344 دیده به جهان گشود ، وی در نهایت در سال 1366 در دارخوین بر اثر اصابت ترکش آسمانی شد.

زندگینامه شهید یداله محبی

شهید معزز یدالله محبی در پنجمین روز از آخرین ماه فصل زیبای بهار سال 1345 در روستای گردآلو از توابع بخش قره آغاج شهرستان هشترود در یک خانواده ی مذهبی و صمیمی دیده به جهان گشود. او دوران کودکی خود را در کنار خانواده ای مهربان و زحمتکش خویش سپری کرد ، از همان اوایل سنین کودکی در امور کشاورزی و دامپروری به خانواده خود کمک می کرد. وقتی که هفت سال تمام داشت همانند سایر کودکان روستا نام او را در مدرسه روستا ثبت نام کردند و او نیز به سبب استعداد سرشار و علاقه ای که به امر تحصیل داشت دوره ی ابتدایی را با نمرات خوب سپری کرد. او در حین تحصیل به کشاورزی نیز مشغول بود و پس از کسب مدارک دوره ی ابتدایی دوره ی راهنمایی را نیز با نمرات خوب به پایان رساند و برخلاف مشکلات زیادی که بر سر راه داشت به تحصیل در مقطع دبیرستان مشغول شد و با سعی و تلاش و پشتکار فراوان در سال 1364 توانست مدرک دیپلم خود را در رشته ی اقتصاد- اجتماعی از دبیرستان شهید علی آبادی چاراویماق کسب کند. ایشان پس از کسب مدرک دیپلم به نمایندگی کائولن مشغول شدند. شهید محبی همکاری فعالی با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی داشتند و در سال 1365 از طریق سپاه به خدمت مقدس سربازی اعزام شدند و در منطقه سردشت به حراست از وطن پرداختند. ایشان در مورخ 1366/4/7 در منطقه سردشت شیمیایی شدند و پس از اتمام مدت خدمت سربازی به شهر قره آغاج برگشتند و پس از پنج سال در سال 1371  ازدواج کردند و حاصل این ازدواج دختری به نام فائزه بود. شهید یداله محبی به سبب شیمیایی بودن، از ناحیه سینه و ریه در سختی و رنج به سر می بردند اما این رنج ها مانع از انجام وظایف پدری و همسری ایشان نمی شد و ایشان فردی خانواده دوست و با گذشت بودند و سرانجام در تاریخ 1377/4/28 بر اثر عوارض و مشکلاتی که شیمیایی به ریه ایشان گذاشته بود به مقام رفیع شهادت نائل آمدند.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد

شهید یدالله محبی میابی در تاریخ پنجم خرداد ماه 1345 در روستای گردالو از توابع شهرستان چاراویماق به دنیا آمد. پدرش لطف الله کشاورزی می کرد و مادرش زهرا نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. دارای دفتر نمایندگی مواد کاولن آبگرم کن بود. در سال 1371 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و سرانجام در تاریخ هفتم تیرماه 1366 در بمباران شیمیایی سردشت مصدوم شد و بیست و هشتم تیرماه 1377 در هشترود بر اثر عوارض ناشی از آن به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای همان شهرستان واقع است.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

منبع: کتاب فرهنگ اعلام شهدای استان آذربایجان شرقی ، جلد دوم، صفحه 836 ، بند 7799